Technologie informacyjne i komunikacyjne (ICT) oraz usługi dostępu do Internetu i usługi w zakresie danych zastąpiły tradycyjne usługi telefoniczne jako podstawowe produkty dla konsumentów i przedsiębiorstw. Obecnie coraz więcej treści audiowizualnych jest dostępnych na żądanie, a dzięki technologiom 4G i 5G w zawrotnym tempie rośnie łączność internetowa. W reakcji na ten gwałtowny rozwój UE ustanowiła ramy prawne telekomunikacji – obejmujące telefonię stacjonarną i bezprzewodową, internet, usługi nadawcze i transmisyjne – w postaci szeregu przepisów, które są stosowane we wszystkich państwach członkowskich UE. Według najnowszych badań przeprowadzonych dla komisji IMCO, usługi telekomunikacyjne odpowiadają za 86,1 mld EUR rocznie w PKB Unii Europejskiej, a nowe środki ustawodawcze wprowadzone przez Parlament Europejski mogłyby wnieść dodatkową kwotę w wysokości 40 mld EUR.

W ramach kontynuacji strategii lizbońskiej Europejska agenda cyfrowa została stworzona jako jedna z siedmiu inicjatyw przewodnich przyjętych przez Komisję w strategii „Europa 2020”. Opublikowana w maju 2010 r. Europejska agenda cyfrowa ma wyznaczać kluczową rolę sprawczą, jaką powinny odegrać technologie informacyjno-komunikacyjne w osiągnięciu ambitnych założeń UE na rok 2020. W strategii „Europa 2020” podkreślono znaczenie instalowania sieci szerokopasmowych, by zapewnić przedsiębiorstwom i konsumentom narzędzia komunikacji na odległość po przystępnej cenie. Lepszy dostęp do Internetu dla konsumentów i przedsiębiorstw w całej Europie został uznany przez Komisję za priorytet w jej strategii jednolitego rynku cyfrowego z 2015 r., a całkiem niedawno w Programie dla Europy Ursuli von der Leyen, która podkreśliła znaczenie sieci 5G.

Parlament opowiada się za zdecydowaną i ambitną polityką w zakresie ICT i jest czynnie zaangażowany w przyjmowanie aktów ustawodawczych w tej dziedzinie w trosce o większe korzyści dla konsumentów i przedsiębiorstw.

Parlament przypominał o konieczności wykorzystania zakresów częstotliwości stanowiących „dywidendę cyfrową” do tego, by zapewnić wszystkim obywatelom UE szerokopasmowy dostęp do internetu, oraz podkreślał potrzebę podjęcia dalszych działań na rzecz zapewnienia wszystkim obywatelom i konsumentom powszechnego i szybkiego dostępu do sieci szerokopasmowych, a także umiejętności i kompetencji cyfrowych. Ponadto Parlament podkreśla znaczenie bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni w trosce o skuteczną ochronę prywatności i wolności obywatelskich konsumentów i przedsiębiorców w środowisku cyfrowym. Jednocześnie z myślą o obywatelach UE Parlament zdecydowanie sprzyja neutralności technologicznej, „neutralności sieci” oraz „swobodom w sieci”.

Parlament systematycznie utrwala te gwarancje w prawodawstwie. Odgrywa kluczowa rolę w usuwaniu przeszkód w funkcjonowaniu jednolitego rynku cyfrowego oraz w unowocześnianiu unijnych przepisów w zakresie telekomunikacji, które mają zastosowanie do współczesnych produktów i usług cyfrowych opartych na danych, w celu pomnożenia korzyści cyfrowych dla konsumentów i przedsiębiorstw. Przykładem mogą być: dyrektywa 2014/61/UE w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów wdrażania szybkich sieci łączności elektronicznej oraz rozporządzenie (UE) nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym, mające na celu ułatwienie działalności gospodarczej w środowisku cyfrowym. W reakcji na wnioski Komisji Parlament poparł unowocześnienie prawa autorskiego oraz aktualizację przepisów dotyczących audiowizualnych usług medialnych.

Ponadto Parlament pomyślnie zakończył prace legislacyjne nad reformą ochrony danych za pomocą dyrektywy (UE) 2016/680 i rozporządzenia (UE) 2016/679. Doprowadził również do końca intensywne prace ustawodawcze nad wnioskami złożonymi w następstwie strategii jednolitego rynku cyfrowego oraz rezolucji zatytułowanej „W kierunku aktu o jednolitym rynku cyfrowym.” Parlament przyjął także rezolucję w sprawie łączności internetowej na rzecz wzrostu gospodarczego, konkurencyjności i spójności: Europejskie społeczeństwo gigabitowe i 5G, popierającą harmonogram uruchomienia sieci 5G w celu ułatwienia łączności konsumentom i przedsiębiorcom.

Podstawa prawna – Ponieważ w traktatach nie przewidziano żadnych bezpośrednich uprawnień w dziedzinie sieci i usług łączności elektronicznej, kompetencje unijne w tej dziedzinie oparto na różnych artykułach TFUE. Ze względu na złożony charakter dóbr i usług medialnych, które nie mogą być zdefiniowane ani wyłącznie jako dobra kulturalne, ani tylko jako dobra ekonomiczne, konieczne było stworzenie polityki opartej na tych kompetencjach. UE może podejmować stosowne działania w tej dziedzinie w ramach polityk sektorowych i horyzontalnych takich jak: polityka przemysłowa (art. 173 TFUE), polityka w dziedzinie konkurencji (art. 101-109 TFUE), polityka handlowa (art. 206 i 207 TFUE), sieci transeuropejskie (TEN) (art. 170-172 TFUE), badania i rozwój technologiczny oraz przestrzeń kosmiczna (art. 179-190 TFUE), zbliżenie przepisów w celu harmonizacji technicznej lub stosowanie podobnych norm technicznych (art. 114 TFUE), swobodny przepływ towarów (art. 28, 30 i 34-35 TFUE), swobodny przepływ osób, usług i kapitału (art. 45-66 TFUE), edukacja, kształcenie zawodowe, młodzież i sport (art. 165-166 TFUE) oraz kultura (art. 167 TFUE).

Tematy szczegółowe: Jednolity rynek cyfrowy; Rozporządzenie w sprawie roamingu; Europejski kodeks łączności elektronicznej; Rozporządzenie o prywatności i bezpieczeństwie; Przepisy dotyczące konkurencji i rynków.

Źródło: Christina Ratcliff / Frédéric Gouardères, Parlament Europejski