Zrównoważony rozwój należy do najważniejszych celów Unii Europejskiej (UE). W obliczu kurczących się zasobów naturalnych na świecie głównym wyzwaniem dla producentów i konsumentów stało się postępowanie w myśl zasady „jak uzyskać więcej, zużywając mniej”. Aby uporać się z tym wyzwaniem w okresie postępującej gwałtownie zmiany klimatu oraz rosnącego zapotrzebowania na energię i zasoby, UE wprowadziła cały szereg strategii i inicjatyw na rzecz zrównoważonej konsumpcji i produkcji. Powinny one przyczynić się do ogólnego zwiększenia efektywności środowiskowej produktów w ciągu ich całego cyklu życia, do zwiększenia popytu na lepsze produkty i technologie produkcyjne oraz do dokonywania przez konsumentów świadomych wyborów. W ramach Europejskiego Zielonego Ładu, a w szczególności nowego planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, zapowiedziano inicjatywę ustawodawczą dotyczącą polityki zrównoważonych produktów w celu dostosowania produktów do wymogów neutralnej dla klimatu i zasobooszczędnej gospodarki o obiegu zamkniętym.

Parlament wielokrotnie wyrażał poparcie dla planu działania na rzecz zrównoważonej konsumpcji i produkcji oraz jego poszczególnych elementów. W trakcie przeglądu dyrektywy w sprawie ekoprojektu w 2009 r. Parlament skutecznie wzmocnił koncepcję analizy cyklu życia, a w szczególności pojęcie efektywnej gospodarki zasobami i surowcami. Skuteczne były też jego działania prowadzące do dodania szczegółowych przepisów dotyczących małych i średnich przedsiębiorstw oraz informacji udzielanych konsumentom. Parlament zdecydowanie opowiadał się również za rozszerzeniem zakresu dyrektywy na produkty związane z energią.

W rezolucji z 31 maja 2018 r. w sprawie wdrożenia dyrektywy w sprawie ekoprojektu (2009/125/WE) Parlament wezwał Komisję do przeznaczenia wystarczających zasobów na proces ekoprojektu ze względu na znaczną unijną wartość dodaną prawodawstwa w tej dziedzinie. Zwrócił się też do Komisji o dokonanie oceny, czy obecną metodykę ekoprojektu można stosować do innych kategorii produktów poza produktami związanymi z energią, oraz o przedstawienie wniosków dotyczących nowego prawodawstwa.

Chociaż w ramach EMAS Parlament już od 2016 r. deklaruje neutralność emisyjną w wyniku 100% kompensacji swoich nieredukowalnych emisji, w rezolucji z 14 maja 2020 r. stwierdził, że będzie dawać przykład, i polecił Prezydium opracowanie strategii osiągnięcia neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla do 2030 r. za pomocą środków wewnętrznych (bez kompensacji). W badaniu Parlamentu dotyczącym neutralności emisyjnej, opublikowanym we wrześniu 2020 r., opisano krótko-, średnio- i długoterminowe środki redukcji emisji gazów cieplarnianych, które umożliwiłyby Parlamentowi znaczne zmniejszenie śladu węglowego w celu osiągnięcia neutralności emisyjnej do 2030 r.

Podstawa prawna i cele – Artykuły od 191 do 193 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

Tematy szczegółowe: Plan działania na rzecz zrównoważonej konsumpcji i produkcji; Plan działania na rzecz zasobooszczędnej Europy; Oznakowanie ekologiczne oraz etykietowanie energetyczne; Ekoprojekt; System ekozarządzania i audytu (EMAS); Zielone zamówienia publiczne; Plan działania w zakresie ekoinnowacji; Inicjatywa ustawodawcza dotycząca polityki zrównoważonych produktów

Źródło: Georgios Amanatidis, Parlament Europejski