Federacja Przedsiębiorców Polskich w ramach działalności Komitetu Energii i Środowiska przygotowała opinię do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz ustawy o odnawialnych źródłach energii (UC 74).
Szczegóły są zawarte w załączonym dokumencie.
Serdecznie dziękujemy Podmiotom Członkowskim za wkład, zaangażowanie i przedstawione uwagi.
Kluczowe kwestie poruszone w opinii:

1. Zmiana sposobu rozliczeń prosumentów

Kierunek proponowanych zmian w sposobie rozliczenia prosumentów i zwiększenie roli mechanizmów rynkowych należy ocenić pozytywnie, jednak tak radykalne zmiany wprowadzane w tak krótkim czasie należy poprzedzić dokładnymi analizami i ocenami skutków ich wprowadzenia.
Z jednej strony wprowadzenie równych, rynkowych mechanizmów funkcjonowania dla  wszystkich producentów energii w systemie, może przynieść pozytywne efekty w postaci obniżenia hurtowych cen energii elektrycznej. Zaproponowane zmiany dla prosumentów mogą również stworzyć motywację do inwestycji w magazyny energii, które mogą zwiększyć racjonalność zużycia energii poprzez jego dostosowanie do aktualnej sytuacji popytowo-podażowej w systemie oraz lokalnych warunków sieciowych. Większa świadomość i aktywizacja odbiorców końcowych jest niezmiernie ważna w długoterminowej transformacji sektora energetycznego w kierunku niskoemisyjnym. Uelastycznienie popytu odbiorców końcowych, którzy posiadają ku temu dziś niewykorzystywany potencjał, otwiera szansę na szersze wykorzystanie OZE w systemie bez konieczności ponoszenia nakładów na moce rezerwowe.
Z drugiej jednak strony proponowane zmiany mogą drastycznie zmienić warunki inwestycji i spowodować załamanie rynku prosumenckiego i zablokowanie potencjału najmniejszych odbiorców w partycypacji w rozwoju tak bardzo potrzebnych zielonych mocy w polskim systemie. Skutki wprowadzenia zmian dla stopnia wykorzystania potencjału prosumentów nie zostały w projekcie wystarczająco szczegółowo przedstawione.
Nowy sposób rozliczania prosumentów może prowadzić także do bardziej sprawiedliwej partycypacji poszczególnych grup odbiorców w ponoszeniu kosztów sieciowych, które generują oni dla operatorów systemów dystrybucyjnych. Naszym zdaniem wskazane jest dążenie do ustalania kosztów sieciowych w sposób jak najbardziej zbliżony do faktycznych kosztów wykorzystania sieci generowanych przez danego odbiorcę końcowego. W tym celu należy jednak dokonać szczegółowych analiz wpływu prosumentów na sieć elektroenergetyczną i generowane koszty dla operatorów systemów dystrybucyjnych i przesyłowego oraz wpływu na koszty sieciowe ponoszone przez pozostałych odbiorców.
Priorytetowym wyzwaniem jest transformacja polskiego systemu elektroenergetycznego w kierunku niskoemisyjnym. Zaangażowanie prosumentów jest jednym z dostępnych działań i niezbędne dlatego należy dążyć do zrównoważonego, stabilnego rozwoju rozproszonych jednostek wytwórczych w pespektywie średnioterminowej, z poszanowaniem pozostałych użytkowników systemu. Wprowadzanie jednak tak istotnych zmian dla prosumentów powinno zostać poprzedzone szczegółowymi, rzetelnymi analizami, tak aby zapewnić optymalne korzyści dla wszystkich użytkowników sieci.
 

2. Rozwiązania w zakresie przemysłowego OZE

Przedstawiony projekt ustawy nie zawiera żadnych rozwiązań dedykowanych dla odbiorców przemysłowych, którzy z racji swojej specyfiki nie mają możliwości inwestycji w OZE poprzez wykorzystanie linii bezpośredniej. Odbiorcy przemysłowi, zwłaszcza z sektorów branż energochłonnych niejednokrotnie posiadający potencjał rozwoju OZE, nie mogą wybudować takich instalacji na swoim terenie lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie ze względu na uwarunkowania środowiskowe i techniczne. Zużycie energii zakładów energochłonnych jest bardzo duże i jednostki wytwórcze OZE, które pokrywałyby istotną część zużycia energii takiego zakładu wymagałyby olbrzymich terenów oraz korzystnych warunków technicznych (takich jak np. odpowiednia wietrzność), które fizycznie mogą nie być dostępne w danej lokalizacji. Rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie regulacji, które umożliwiają podmiotom przemysłowym inwestycje w jednostki wytwórcze OZE, które nie są zlokalizowane w miejscu zużycia energii przez odbiorcę. Odpowiednie rozwiązania regulacyjne, które zrównywałyby sytuację podmiotów posiadających bezpośrednie połączenie jednostki wytwórczej OZE z miejscem zużycia oraz podmiotów posiadających taką jednostkę w innej lokalizacji, może umożliwić Polsce spełnienie ambitnych celów klimatycznych oraz doprowadzić do zwiększenia konkurencyjności polskiego przemysłu i gospodarki. Do tego potrzebne jest także uwolnienie potencjału rozwoju najtańszej technologii wytwarzania energii czyli lądowej energetyki wiatrowej. W związku z powyższym zwracam uwagę na konieczne do implementacji zmiany:

• Złagodzenie zasady 10H dzięki czemu zostanie odblokowana możliwość rozwoju nowych wiatrowych mocy wytwórczych.

Niezbędna jest możliwie najszybsza, skuteczna i rzeczywista liberalizacja tzw. ustawy odległościowej pozwalająca na powstawanie nowych mocy z poszanowaniem opinii lokalnych społeczności.

• Usprawnienia procedur administracyjnych dotyczących procesu inwestycyjnego farm wiatrowych.

Niezbędne są zmiany prowadzące do przyspieszenia procesu inwestycyjnego i umożliwiające przyłączenie nowych mocy w jak najkrótszym czasie.

• Preferencje dla odbiorców przemysłowych zaangażowanych w rozwój mocy OZE.

Należy stworzyć otoczenie regulacyjne umożliwiające odbiorcom przemysłowym rozwój jednostek OZE, także w sytuacjach, w których jednostka wytwórcza zlokalizowana jest w innym miejscu niż miejsce poboru energii.