Uprzejmie informujemy, że do konsultacji publicznych został skierowany projekt rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło.

Projektowana zmiana rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 7 kwietnia 2020 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz.U. poz. 718, z późn. zm.), koresponduje z realizacją Polityki energetycznej Polski do 2040 r. (PEP2040), która zakłada zwiększenie wykorzystania ciepła systemowego. PEP 2040 zakłada m.in. wzrost o 1,5 mln gospodarstw domowych przyłączonych do sieci ciepłowniczej w 2030 r., spełnienie przez 85% systemów ciepłowniczych lub chłodniczych o mocy powyżej 5 MW kryterium efektywnego energetycznie systemu ciepłowniczego oraz istotne zwiększanie udziału OZE w ciepłownictwie i chłodnictwie. Przy czym kluczową jest techniczna modernizacja i rozbudowa ciepłownictwa systemowego, do czego powinien przyczynić się rozwój kogeneracji, zwiększenie wykorzystania OZE i odpadów w ciepłownictwie systemowym, modernizacja i rozbudowa systemów dystrybucji ciepła i chłodu oraz popularyzacja magazynów ciepła i inteligentnych sieci. Niezbędne staje się zapewnienie pokrycia kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych w zakresie wytwarzania ciepła w źródłach, w których ciepło wytwarzane jest w jednostkach kogeneracji, wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w tę działalność.

Projekt nowelizacji rozporządzenia wprowadza następujące zmiany:

• Zmiana brzmienia objaśnienia symbolu wielkości „k” – elementu wzoru ustalenia wskaźnika referencyjnego.

Proponuje się zamienić brzmienie objaśnienia symbolu „k”:

„k – zmiana kosztów obciążających jednostkę produkowanego ciepła w jednostkach kogeneracji lub w źródłach, o których mowa w ust. 1, wynikająca z istotnej zmiany warunków wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorstwa energetyczne w takim zakresie, w jakim koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej obciążać będą produkcję ciepła w okresie obowiązywania wskaźnika referencyjnego, a nie obciążały jej w okresie poprzedzającym okres ustalania tego wskaźnika, obliczany dla poszczególnych rodzajów paliw, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. c ustawy [w zł/GJ].”.;

• Ujednolicenie zapisu rozporządzenia poprzez brzmienie zgodne z przepisem ustawowym,

W związku z niespójnością brzmienia zapisu ustawowego art. 47 ust. 2f – ustawy – Prawo energetyczne, proponuje się zmianę brzmienia zapisu §13 ust. 1 rozporządzenia dostosowując go do zapisu ustawowego i nadając mu następujące brzmienie: „1. Dla jednostki kogeneracji , o której mowa w art. 3 pkt 35 ustawy – Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne może stosować uproszczony sposób kalkulacji cen i stawek opłat w taryfie dla ciepła, na podstawie uzasadnionych planowanych przychodów ze sprzedaży ciepła, obliczanych według wzoru: (…)”.;

• Umożliwienie zmiany taryfy po zmianie wskaźnika referencyjnego.

Przyjęcie zaproponowanych zmian pozwoli na odzwierciedlenie faktycznie ponoszonych kosztów przez przedsiębiorstwa energetyczne wytwarzające ciepło w jednostkach kogeneracji wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w tę działalność. Ceny ciepła określone w taryfach będą mogły być zmienione (zarówno zwiększone jak i zmniejszone) poprzez zmianę ceny referencyjnej po uwzględnieniu wielkości wskaźnika referencyjnego zależnego od wielkości „k” obliczonej przez Prezesa URE. Nastąpi ograniczenie negatywnych konsekwencji istotnego wzrostu (zmiany) cen uprawnień do emisji CO2, które nie będą jeszcze odzwierciedlone w średnich cenach sprzedaży ciepła stanowiących podstawę kształtowana cen ciepła ze źródeł kogeneracyjnych.

• Umożliwienie zmiany taryfy po zmianie wskaźnika referencyjnego.

Mając na uwadze dynamicznie rosnące koszty emisji dwutlenku węgla, wystąpiła konieczność unormowania w prawie sposobu obliczenia uzasadnionych rocznych kosztów zakupu uprawnień do emisji dwutlenku węgla tak, żeby można było uwzględnić prognozowany wzrost kosztów tych uprawnień w okresie objętym wnioskiem taryfowym. Poprzez dodanie w §11 ust. 1 punktu 5, odniesiono się do ustaleń rynkowych notowanych w kontraktach terminowych z dostawą w grudniu roku ekspirowania taryfy dla ciepła na europejskich giełdach towarowych o największym wolumenie obrotu tymi uprawnieniami. Takie podejście powinno zapewnić wytwórcom ciepła kształtującym taryfy możliwość pokrycia koniecznych do poniesienia kosztów uprawnień, unikając braku zbilansowania kosztów i przychodów już w dniu zatwierdzenia taryfy dla ciepła w związku z zatwierdzeniem w taryfie kosztów CO2 na podstawie danych historycznych.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne
Szczegóły dotyczące proponowanych zmian w prawnych zawarte są w uzasadnieniu oraz Ocenie Skutków Regulacji (OSR), które wraz z projektem aktu prawnego znajdują się w załączeniu.
Link do informacji szczegółowych: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12355653
Uprzejmie prosimy o przekazywanie ewentualnych uwag, opinii i stanowisk do projektu, także w formie elektronicznej (edytowalnej), w terminie do 31 stycznia 2022 roku na adres szkop@pracodawcy.pl.