Projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw

Uprzejmie informujemy, że do konsultacji publicznych został skierowany projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany przewidziane w projekcie ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (ooś) oraz niektórych innych ustaw wynikają przede wszystkim z potrzeby usprawnienia procedur inwestycyjnych i zostały w większości zaproponowane w ramach prac Międzyresortowego Zespołu do spraw przeglądu uwarunkowań procesów inwestycyjnych w Rzeczypospolitej Polskiej. Wprowadzane zmiany mają na celu usprawnienie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz usprawnienie przygotowania i realizacji inwestycji, w szczególności inwestycji liniowych w zakresie inwestycji drogowych, kolejowych, wodnych i przeciwpowodziowych.

Projektowane zmiany w ustawie ooś przewidują:

  1. wprowadzenie dla organu właściwego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach obowiązku przeprowadzenia analizy zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami mpzp, jeżeli został uchwalony, na początkowym etapie postępowania, przez nałożenie na organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach obowiązku odmowy zgody na realizację przedsięwzięcia w przypadku stwierdzenia niezgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami mpzp przed wystąpieniem do organów współdziałających. Proponowane rozwiązanie wyeliminuje zbędne czynności związane z prowadzeniem dalszego postępowania (w tym wystąpienia o stosowne opinie i uzgodnienia) w sytuacji, gdy już na wstępnym etapie postępowanie zostanie stwierdzona niezgodność z mpzp,
  2. zmianę organu właściwego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w przypadku zmiany lasu, niestanowiącego własności Skarbu Państwa, na użytek rolny, przez przeniesienie kompetencji z RDOŚ na organ, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 4 ustawy ooś, tj. wójta, burmistrza, prezydenta miasta,
  3. określenie wiążącej mocy postanowień, o których mowa w art. 77 ust. 1 pkt 1–1b i pkt 4, dla organu wydającego decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, co wyeliminuje wątpliwości co do charakteru uzgodnień wydawanych w tym trybie i wzmocni rolę organów uzgadniających, tj.: RDOŚ, ministra właściwego do spraw środowiska, GDOŚ oraz organu właściwego w sprawach ocen wodnoprawnych,
  4. doprecyzowanie art. 66 ust. 1 w sposób, który będzie nawiązywał do treści dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko ((Dz. Urz. UE L 26 z 28.1.2012, str. 1, z późn. zm.) – art. 5 oraz zał. IV ust. 2) i pozostanie zgodny w niezbędnym zakresie z dotychczasowym krajowym podejściem do opisu wariantowania wymaganego w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko;
  5. doprecyzowanie art. 66 ust. 1 pkt 2a ustawy ooś, celem określenia, iż wyniki inwentaryzacji przyrodniczej będą składane zarówno w formie opisowej, jak i kartograficznej, co wyeliminuje wątpliwości dotyczące tego, w jakiej formie powinny być przekazywane wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej na potrzeby oceny oddziaływania na środowisko (wyniki inwentaryzacji przekazywane są wraz z raportem o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko),
  6. w zakresie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko:
  • doprecyzowanie przepisu art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy ooś celem zapewnienia zgodności jego treści z art. 53 ustawy ooś, w którym jest mowa o uzgadniania zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko, a nie tylko o uzgadnianiu stopnia szczegółowości jak w dotychczasowym art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy ooś,
  • uzupełnienie art. 39 ust. 2 ustawy ooś celem wskazania, że jeżeli dla projektu dokumentu prowadzona jest strategiczna ocena oddziaływania na środowisko, do niezbędnej dokumentacji sprawy należy także prognoza oddziaływania na środowisko i należy ją zatem podać do publicznej wiadomości razem z projektem dokumentu, dla którego została sporządzona,
  • zmiana art. 48 ust. 5 ustawy ooś, która nałoży na organ opracowujący projekt dokumentu konieczność załączenia również projektu dokumentu, w przypadku wystąpienia z wnioskiem o uzgodnienie odstąpienia od strategicznej oceny oddziaływania na środowisko,
  • uproszczenie art. 53 ustawy ooś polegające na powrocie do pierwotnego brzmienia przepisu. Wyraz „stanowisko” sugeruje, że organ opracowujący projekt dokumentu występując z wnioskiem o uzgodnienie zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko musi przedstawić swoją propozycję zakresu i stopnia szczegółowości prognozy, co nie jest konieczne,
  • zmianę art. 54 ust. 3 ustawy ooś, tak aby ustalić termin 30 dni na wydanie przez RDOŚ opinii, podobnie jak to obecnie funkcjonuje w odniesieniu do wszystkich pozostałych projektów dokumentów podlegających strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko – zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy ooś. Termin ten będzie mógł zostać skrócony w myśl ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadkach, w których opiniowanie mpzp dla gminy i studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dotyczy tych projektów, które nie są poddawane strategicznej ocena oddziaływania na środowisko,
  • zmianę art. 115 ustawy ooś polegającą na dostosowaniu zakresu konsultacji oraz słownictwa do Protokołu w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko do Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym sporządzonej w Espoo w dniu 25 lutego 1991 r. (Dz. U. z 1999 r. poz. 1110) i dyrektywy 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz. Urz. UE L 197 z 21.07.2001, str. 30 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 157).

7. konieczność rozszerzenia zastosowania art. 136a ust. 1 pkt 1 ustawy ooś w taki sposób, aby przesłanką do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej było również naruszenie warunków, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy ooś zarówno w zakresie fazy realizacji, jak i eksploatacji przedsięwzięcia,

8. inne zmiany, w tym wprowadzenie do art. 117 ust. 2 ustawy ooś obowiązku niezwłocznego przekazania dokumentacji oraz dostosowanie brzmienia ustawy ooś do zmian projektowanych w specustawie drogowej,

Zmiany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny przewidują, że gwarancję zapłaty w umowie na roboty budowlane, gdy inwestorem jest Skarb Państwa, stanowić ma zabezpieczenie środków na ten cel w budżecie państwa, Krajowym Funduszu Drogowym, lub państwowym funduszu celowym.

Zmiany w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska przewidują doprecyzowanie art. 175 w celu ustalenia, że okresowe pomiary hałasu prowadzi się na terenach, dla których określono dopuszczalne poziomu hałasu.

Zmiany w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przewidują:

  1. doprecyzowanie art. 53 w celu usprawnienia przebiegu procesu inwestycyjnego dla przedsięwzięć realizowanych na terenie form ochrony przyrody,
  2. wyeliminowanie zgłaszanych wątpliwości odnośnie do możliwości odstępowania od strategicznej oceny oddziaływania na środowisko dla dokumentów planistycznych, bowiem z brzmienia art. 17 pkt 4 i 9, art. 25 ust. 1, art. 41 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 tej ustawy wynika obowiązek obligatoryjnego składania prognozy oddziaływania na środowisko.

Zmiany w ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym w art. 9s ust. 8 mają jednoznacznie wskazać, że uprawnienie do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane dla inwestora inwestycji kolejowej tj. PKP PLK S.A., lub jednostki samorządu terytorialnego, dotyczy generalnie wszystkich nieruchomości objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej.

Projektowane zmiany w specustawie drogowej przewidują:

  1. umożliwienie zarządcy drogi wejścia na teren cudzej nieruchomości objętej decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach w celu prowadzenia prac przygotowawczych również bez zgody właściciela lub użytkownika wieczystego, a za zezwoleniem na wejście na jej teren wydanym przez wojewodę albo starostę i ustalenie zasad przywracania do poprzedniego stanu i odszkodowań za szkody,
  2. umożliwienie dołączania do zawiadomienia o zakończeniu budowy drogi albo wniosków o pozwolenie na użytkowanie drogi publicznej mapy opatrzonej oświadczeniem wykonawcy prac geodezyjnych o złożeniu do właściwego organu Służby Geodezyjnej i Kartograficznej zawiadomienia o przekazaniu wyników zgłoszonych prac geodezyjnych, zamiast klauzuli urzędowej albo oświadczenia wykonawcy prac geodezyjnych o uzyskaniu pozytywnego wyniku weryfikacji,
  3. umożliwienie GDDKiA dostępu do wykorzystywania baz danych z ewidencji gruntów i budynków, w tym rejestru cen i wartości nieruchomości,
  4. zniesienie obowiązku zawieszania postępowania w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej w razie śmierci strony,
  5. uszczegółowienie treści odwołania od decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,
  6. usunięcie epizodycznego charakteru specustawy drogowej.

Szczegóły dotyczące proponowanych zmian prawnych zawarte są w uzasadnieniu oraz Ocenie Skutków Regulacji (OSR), które wraz z projektem aktu prawnego znajdują się w załączeniu.
Link do informacji szczegółowych: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12359854
Uprzejmie prosimy o przekazywanie ewentualnych uwag, opinii i stanowisk do projektu, także w formie elektronicznej (edytowalnej), w terminie do 31 maja 2022 roku na adres szkop@pracodawcy.pl.