Stanowisko Związku Pracodawców Polska Miedź w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw

Lubin, 25 sierpnia 2020 r.

ZPPM / 82 / VIII / 2020
 
Szanowny Pan
Ireneusz Zyska
Sekretarz Stanu
Ministerstwo Klimatu
 
Szanowny Panie Ministrze
W załączeniu przesyłam uwagi Związku Pracodawców Polska Miedź do projektu ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (numer z wykazu prac legislacyjnych UD 107),.
Uprzejmie proszę o wzięcie pod uwagę zaprezentowanej argumentacji przy tworzeniu ostatecznego kształtu projektu ustawy oraz na dalszym etapie prac legislacyjnych.
Z wyrazami szacunku
Beata Staszków
Prezes Zarządu Związku Pracodawców Polska Miedź
 

Stanowisko Związku Pracodawców Polska Miedź w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (numer z wykazu prac legislacyjnych UD 107)

Związek Pracodawców Polska Miedź jest samorządną organizacją pracodawców, niezależną w swej działalności od organów władzy i administracji państwowej, samorządowej oraz innych organizacji. Nasza organizacja zrzesza 114 pracodawców, zatrudniających ponad 37 000 pracowników. Założycielem Związku jest KGHM Polska Miedź S.A., a naszymi członkami są również podmioty prywatne, w szczególności z sektora małych i średnich przedsiębiorstw, jak również firmy samorządowe niezwiązane kapitałowo z Grupą KGHM. Od blisko 25 lat Związek monitoruje i opiniuje projekty aktów prawnych istotnych dla gospodarki, chroniąc prawa i reprezentując interesy pracodawców i przedsiębiorców.

Uwagi ogólne

Skierowane do konsultacji publicznych zmiany zaproponowane przez Ministerstwo Klimatu dotyczące uregulowań w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz zmiany niektórych innych ustaw, w naszej opinii mają właściwy kierunek, wymagają jednakże pewnej modyfikacji lub uszczegółowienia, co zostanie zaprezentowane w uwagach szczegółowych do projektu ustawy.

Korzystne, a wręcz konieczne dla utrzymania tempa wzrostu inwestycji w obszarze OZE są proponowane mechanizmy upraszczające ścieżkę dla rozpoczęcia działalności wytwórczej w przypadku przedsiębiorców posiadających małe instalacje OZE. W projekcie zaproponowano podniesienie progów mocy elektrycznej zainstalowanej lub mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu instalacji OZE dla obowiązku koncesyjnego.  Odpowiednio  zaproponowano  zmiany: z 500 kWe do 1MWe  źródła przyłączonego do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu  z 900 kWth do 3MW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 1 MWe. W przypadku takich „małych instalacji” zamienia się „obowiązek koncesyjny” na „rejestrowy”, co znacznie upraszcza procedurę zarówno po stronie przedsiębiorców jak i organu rejestrowego URE.

Istotną i długo wyczekiwaną zmianą jest też przedłużenie wsparcia dla instalacji wytwórczych.

Uwagi szczegółowe

Zwracamy się z prośbą o dokonanie modyfikacji zapisów oraz mechanizmów dotyczących następujących kwestii i obszarów wskazanych w projekcie.

  1. Projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz zmiana w zakresie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zdają się, nie zwalniać z konieczności umieszczenia nowych projektów instalacji fotowoltaicznych o mocy do 1 MW w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP). Postulujemy zmianę w tej kwestii.
  2. Według proponowanych regulacji nie trzeba będzie wskazywać omawianych instalacji w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego (SUiKZP). Aby wspomniane zwolnienie było rzeczywistym ułatwieniem w powstawaniu tych instalacji, potrzebne jest wprowadzenie w ustawie prawo energetyczne (art.7 ust 8d pkt 1), ustawie prawo budowlane (art. 35 ust. 1 pkt 1, ppkt a) ) oraz ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (art. 64 ust.  2 pkt 3) zapisu znoszącego obowiązki dołączania do wniosków o wydanie warunków przyłączenia do sieci, wniosku o pozwolenie na budowę czy wniosku o wydanie decyzji środowiskowej jako wymaganego załącznika – wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
  3. Część pracodawców i przedsiębiorców (szczególnie z sektora MŚP) dysponuje zarówno terenami o przeznaczeniu przemysłowym jaki i rolnym (wg. dopuszczenia w SUiKZP oraz MPZP). W związku z tym ustawa powinna odpowiadać na poniższe pytania.
    • Jakie zapisy powinny być określone w MPZP dla terenów, gdzie można budować urządzenia fotowoltaiczne o mocy do 1 MW, aby otrzymać decyzję środowiskową, warunki przyłączenia do sieci czy pozwolenie na budowę? A tym samym jakie powinny być zapisy w SUiKZP, skoro te dokumenty powinny być ze sobą zgodne.
    • Czy zapisy w MPZP dla terenów przemysłowych, na których dopuszczone jest wytwarzanie i dystrybucja energii elektrycznej, jednak bez wskazania źródła energii odnawialnej, będą mogły uzyskać ww. pozwolenia?
  4. W interesie wielu przedsiębiorców jest wprowadzenie w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zapisu umożliwiającego budowę urządzeń fotowoltaicznych (również tych o znacznie większych mocach) na terenach przemysłowych dopuszczonych do wytwarzania i dystrybucji energii elektrycznej bez potrzeby zmiany SUiKZP oraz MPZP.
  5. Pożądaną modyfikacją przepisów jest rozwinięcie definicji „urządzenia innego niż wolnostojące” przez ustawodawcę. Pozwoli ona na precyzyjne wyjaśnienie kwestii takich jak, czy są one rozumiane jedynie jako zintegrowane z budynkiem? Czy ta definicja uwzględnia elektrownie fotowoltaiczne na tafli sztucznych zbiorników wodnych, które są w planach niektórych przedsiębiorstw – jeżeli nie, również ten wątek jest warto rozwinąć w ustawie.
  6. W regulacjach dotyczących elektrowni fotowoltaicznych umieszczonych na wodzie, korzystne byłoby zwolnienie z konieczności wprowadzania zmian w SUiKZP oraz MPZP ze względu na takie projekty. Te kwestie również wymagałyby uwzględnienia w przepisach środowiskowych, budowlanych i energetycznych. Postulujemy rozważenie wprowadzenia takiego rozwiązania.
  7. Ustawa o OZE określa definicję prosumenta, która nie obejmuje dużych przedsiębiorców. Korzystne dla interesariuszy społecznych ale i ustawodawcy będą zmiany idące w kierunku umożliwienia rozliczania się na zasadach prosumenckich w przypadku części obiektów wchodzących w skład przedsiębiorstw (budynki biurowe, socjalno-bytowe) niezwiązanych fizycznie z pracą obiektów przemysłowych. Byłaby to zmiana kwalifikacji prosumenta nie ze względu na wielkość przedsiębiorstwa, ale ze względu na cel wytwarzania i wykorzystania energii elektrycznej z mikroinstalacji OZE.
  8. Nie rozwiązaną a postulowaną kwestią, która nie znalazła się jeszcze w projekcie Ministerstwa Klimatu, jest zniesienie obowiązku koncesyjnego dla właścicieli magazynów energii elektrycznej. Na dzisiaj braki zapisów legislacyjnych (luki prawne), m.in. w zakresie spójnych definicji magazynów energii, magazynowania energii, wykorzystania magazynów energii OZE do magazynowania energii z sieci czy zniesienie podwójnego naliczania opłaty sieciowej, spowalniają rozwój inwestycji w tym obszarze. Mając na uwadze ważną rolę magazynów energii, które stabilizują sieć elektroenergetyczną,  co jest niezwykle istotne dla dobrej współpracujący sieć- generacje OZE  z niecierpliwością czekamy na propozycję Ministerstwa Klimatu w tym obszarze.

Zielona transformacja będzie jednym z filarów, na których powinno opierać się ożywienie gospodarcze. Mając na uwadze długoterminową wizję i planowanie przyszłych inwestycji, nie możemy zapominać o obecnej, nadzwyczajnej sytuacji, której pełnych konsekwencji nie będziemy w stanie określić jeszcze przez długi czas. „Scenariusze zmian” powinny uwzględnić obecną sytuację tak aby zmiany korzystnie wpływały zmian na inwestycje przedsiębiorców i pracodawców oraz ponoszone przez nich koszty.. Według IMF[1] „przewiduje się, że w wyniku pandemii światowa gospodarka skurczy się gwałtownie o -3% w 2020 r., znacznie gorzej niż podczas kryzysu finansowego w latach 2008-2009”. Oznacza to, że działania zarówno rządów, ale i poszczególnych przedsiębiorców powinny być podejmowane w szerokiej współpracy i współdziałaniu, które pozwoli na utrzymanie i ustabilizowanie obecnych operacji, oraz podejmowanie koniecznych „zielonych inwestycji”, w sposób bezpieczny ekonomicznie.

Stanowisko przygotowane na podstawie ekspertyz i opinii pochodzących z KGHM Polska Miedź S.A., oraz KGHM Cuprum Centrum Badawczo-Rozwojowe Sp. z o.o.

[1] IMF, World Economic Outlook, April 2020 – Chapter 1: The Great Lockdown