Lubin, 12 sierpnia 2022 r.

ZPPM / 41S / VIII / 2022
Dotyczy: znak sprawy:  DDP-I.0210.17.10.2022.KZP

Szanowna Pani
Marlena Maląg
Minister Rodziny i Polityki Społecznej
Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej

Szanowna Pani Minister

W załączeniu przesyłam uwagi Związku Pracodawców Polska Miedź do projektu ustawy o sporach zbiorowych pracy (numer UD 408 w Wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów) z dnia 11.07.2022 r., opublikowanego na stronie BIP Rządowego Centrum Legislacji w dniu 15.07.2022 r.

Uprzejmie proszę o wzięcie pod uwagę zaprezentowanej argumentacji przy tworzeniu ostatecznego kształtu projektu aktu prawnego, na dalszym etapie prac legislacyjnych lub w przypadku jego zmiany w przyszłości.

Wyrażając nadzieję na pozytywne podejście do naszych uwag, pozostaję z wyrazami szacunku.

Piotr Karwan
Wiceprezes Zarządu Związku Pracodawców Polska Miedź

Stanowisko Związku Pracodawców Polska Miedź – uwagi do projektu ustawy o sporach zbiorowych pracy (numer UD 408 w Wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów)

Związek Pracodawców Polska Miedź jest samorządną organizacją pracodawców, niezależną w swej działalności od organów władzy i administracji państwowej, samorządowej oraz innych organizacji. Nasza organizacja zrzesza blisko 120 pracodawców, zatrudniających blisko 38 000 pracowników. Założycielem Związku jest KGHM Polska Miedź S.A., a naszymi członkami są również podmioty prywatne, w szczególności z sektora małych i średnich przedsiębiorstw, jak również firmy samorządowe niezwiązane kapitałowo z Grupą KGHM. Od blisko 25 lat Związek monitoruje i opiniuje projekty aktów prawnych istotnych dla gospodarki, chroniąc prawa i reprezentując interesy pracodawców i przedsiębiorców.

Uwagi ogólne

Związek Pracodawców Polska Miedź pozytywnie ocenia fakt przygotowania przez Ministra Rodziny i Polityki Społecznej projektu ustawy o sporach zbiorowych pracy, aktu prawnego regulującego zasady wszczęcia i prowadzenia sporów zbiorowych.

Zmieniany akt prawny obowiązuje już 30 lat. Jest to okres w którym rzeczywistość społeczno-gospodarcza, warunki ekonomiczne zmieniły się diametralnie. Postęp technologiczny i techniczny wpłynął na warunki pracy. Wskazane powyżej przesłanki powodują potrzebę zmiany obecnie obowiązujących przepisów. Przejawia się to zarówno w postulatach związków zawodowych i organizacji pracodawców (stron sporów zbiorowych), które wskazują na problemy interpretacyjne przepisów w trakcie prowadzonych sporów.

 Spory zbiorowe to jedno z istotnych narzędzi dialogu społecznego, które należą do podstawowych praw zagwarantowanych w Konstytucji RP. Jakość tego dialogu, a co za tym idzie harmonijny rozwój gospodarki państwa w dużej mierze zależy od poziomu pokoju społecznego gwarantowanego stosowaniem obligatoryjnych, polubownych procedur rozwiązywania sporów zbiorowych i konfliktów społecznych. Procedury te powinny być przejrzyste, łatwe w stosowaniu i interpretowaniu, tak aby nie powodowały dodatkowych napięć pomiędzy stronami sporu.

Niezwykle istotne jest przy tym określenie, co może być przedmiotem sporu zbiorowego, czy i kiedy mamy do czynienia z nim.

Analiza projektu ustawy i załączonych dokumentów (uzasadnienie, OSR) pozwoliły nam na przygotowanie załączonych poniżej uwag. Zwracamy się z prośbą o wzięcie pod uwagę zaprezentowanych w niniejszej opinii wniosków, uwag oraz przedłożonej argumentacji przy tworzeniu ostatecznego kształtu projektu aktu prawnego. Jesteśmy otwarci na dyskusję merytoryczną dotyczącą modyfikacji projektowanych zapisów na dalszym etapie prac legislacyjnych.

Uwagi szczegółowe do projektu ustawy

1/ art. 2 pkt 5 – konieczne jest doprecyzowanie definicji sporu zbiorowego, definicja przedstawiona w projekcie jest ogólna, co w efekcie pozwala na zakwalifikowanie bardzo szerokiego wachlarza postulatów strony społecznej jako sporu zbiorowego;

2/ art. 18 ust. 2 pkt 1 – sformułowanie przepisu może „zachęcać” stronę społeczną do organizacji strajku

3/ art. 20 ust. 3 zd. 2 – wątpliwości co do celu określenia powinności stron do wskazywania stron bezpośrednio „niezainteresowanych” rozstrzygnięciem sprawy, skoro to strony wskazują swojego przedstawiciela w kolegium arbitrażu, oczywistym jest, że wskazują osoby zainteresowane;

4/ art. 21 ust. 2 zd. 1 – przepis odwołuje się do etapu rokowań, podczas gdy referendum może być przeprowadzone po zakończeniu etapu mediacji (zgodnie z art. 19)

5/ art. 21 ust. 3 in fine – przepisy powinny doprecyzować, sytuacje związane z rozwiązywaniem stosunku pracy z winy pracownika i kwestie wstrzymania strajku bez procedury do czasu prawomocnego wyroku w tej sprawie; skoro przepis umożliwia przeprowadzenie strajku bez zachowania procedury, powinien szczegółowo określać sytuacje upoważniające zastosowania tego przepisu; dodatkowo konieczne jest doprecyzowanie „prowadzącego spór działacza związkowego”, w brzmieniu określonym w projekcie to może być każdy członek związku, który jest zaangażowany w spór.

Stanowisko przygotowane na podstawie opracowań własnych.