W unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności 2030, stanowiącej część Europejskiego Zielonego Ładu, ogłoszono aktualizację strategii ochrony gleby z 2006 r., aby w sposób kompleksowy zmierzyć się z problemem degradacji gleby i gruntów oraz wypełnić międzynarodowe zobowiązania dotyczące neutralności degradacji gruntów (por. cel ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju nr 15.3). Nowa Strategia UE na rzecz ochrony gleb 2030 została przyjęta w 2021 r. i określa wizję utrzymania wszystkich gleb w dobrym stanie do 2050 r. oraz sprawienia, by ochrona, zrównoważone użytkowanie i rekultywacja gleby stały się normą. Zaproponowano w niej połączenie działań dobrowolnych i prawodawczych oraz zapowiedziano, że do 2023 r. Komisja przedstawi nowy wniosek ustawodawczy w sprawie zdrowia gleb, aby pomóc w osiągnięciu wizji i celów strategii. Wniosek dotyczący prawa o zdrowiu gleb jest odpowiedzią na apel Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Komitetu Regionów o opracowanie kompleksowych ram prawnych UE w zakresie ochrony gleb oraz o zapewnienie temu cennemu zasobowi naturalnemu takiego samego poziomu ochrony, jaki mają woda i powietrze. Jest on zgodny z zaleceniami Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, Europejskiej Agencji Środowiska i poglądami europejskich zainteresowanych stron6 na temat potrzeby ochrony gleby na szczeblu UE. Prawo o zdrowiu gleb stanowić będzie uzupełnienie wniosku ustawodawczego dotyczącego celów UE w zakresie odbudowy zdegradowanych ekosystemów, w szczególności mających największy potencjał w zakresie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz zapobiegania klęskom żywiołowym i ograniczania ich skutków.

Interwencja UE w sprawie gleb jest uzasadniona ze względu na:
1) znaczące transgraniczne czynniki oraz skutki degradacji gleby, a także utraty lub ograniczenia usług ekosystemowych;
2) brak równych warunków działania dla podmiotów gospodarczych, które podlegają bardzo różnym krajowym systemom ochrony gleb, co prowadzi do zakłócenia rynku wewnętrznego;
3) ryzyko, że jeśli gleba nie będzie odpowiednio chroniona, UE i jej państwa członkowskie nie wywiążą się z międzynarodowych i europejskich zobowiązań w zakresie środowiska, zrównoważonego rozwoju i klimatu;
4) fakt, że degradacja gleby utrzymuje się, a nawet pogarsza, pomimo tego że UE i państwa członkowskie dzielą się kompetencjami w tej dziedzinie.