Dyrektywa 2014/32/UE w sprawie przyrządów pomiarowych została przyjęta w 2014 r. w celu zastąpienia dyrektywy 2004/22/WE. Jej zakres i powiązane zasadnicze wymagania pozostają jednak niemal niezmienione od ponad 20 lat. Akt prawny ma na celu harmonizację różnych rodzajów przyrządów pomiarowych w całej UE.

Z tego powodu niektóre systemy pomiarowe, które obecnie mają kluczowe znaczenie dla pomyślnego wdrożenia transformacji ekologicznej i cyfrowej oraz poprawy efektywności dystrybucji energii w UE, nie są objęte dyrektywą w sprawie przyrządów pomiarowych. Oznacza to, że nie jest już ona odpowiednia w odniesieniu do zakładanych celów w kilku obszarach charakteryzujących się szybkim postępem technologicznym (np. czysta mobilność, inteligentne liczniki, biogazy, wodór).

Obecnie w UE brak jest jednolitych wymagań metrologicznych dotyczących infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych i tankowania wodoru. Prowadzi to do braku klarowności i rozbieżnych wymagań technicznych, co stwarza dodatkowe koszty i przeszkody dla producentów, którzy muszą dostosować swoje produkty do różnych wymagań krajowych. Utrudnia to również osiągnięcie ambitnych celów (opartych na flocie i sieci) określonych w rozporządzeniu w sprawie infrastruktury paliw alternatywnych (AFIR), które stanowią warunek konieczny wprowadzenia czystej mobilności.

Aktualizacja techniczna wprowadza zharmonizowane wymogi metrologiczne dla stacji ładowania pojazdów elektrycznych i stacji uzupełniania wodoru. Aktualizuje również wymogi dotyczące inteligentnych liczników (np. gazu i energii elektrycznej).

Zdezaktualizowana dyrektywa w sprawie przyrządów pomiarowych utrudnia również wdrażanie inteligentnych systemów pomiarowych. Takie systemy pomagają w transformacji energetycznej, zapewniając upodmiotowienie konsumentów w celu pełnego wykorzystania zdecentralizowanej produkcji energii ze źródeł odnawialnych na małą skalę oraz nowych usług/programów w zakresie energii, takich jak odpowiedź odbioru i społeczności energetyczne